مداخله ای در کارکردهای شناختی و هیجانی دانش آموزان نارساخوان: اثربخشی و کارآمدی آموزش مهارت های شناختی- هیجانی

هدف این مطالعه اثربخشی آموزش مهارت های شناختی- هیجانی بر بهبود مهارت های شناختی و هیجانی دانش آموزان نارساخوان بود. این پژوهش به شیوه­ی شبه آزمایشی و با طرح  پیش­آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه ی آماری شامل کلیه­ی دانش آموزان پسر 12 تا 16 شهر اراک در سال تحصیلی 95-1394 بودند. نمونه پژوهش شامل 40 دانش آموز پسر نارساخوان بود که از میان دانش آموزان نارساخوان، بعد از مصاحبه ی بالینی ساختار یافته و گزارش های معلم به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای جمع­آوری داده ها از سیاهه ی مشکل های رفتاری- عاطفی اینفلد و تونگ و مقیاس توانایی­های شناختی نجاتی استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری (mancova) نشان داد که آموزش مهارت های شناختی- هیجانی باعث کاهش مشکل های شناختی و هیجانی دانش آموزان نارساخوان می­شود (001/0>p). از آنجا که دانش آموزان نارساخوان، علاوه بر مشکل های تحصیلی، افسردگی و تنهایی را تجربه می­کنند و نسبت به دانش آموزان عادی از تعامل های اجتماعی کمتری برخوردارند، مداخله ی فوق می­تواند به بهبود مهارت های اجتماعی آنها کمک کند.